Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus
ind. prees. y. 2. p. betrügst
ind. prees. y. 3. p. betrügt
ind. imperf. y. 3. p. betrog
part. perf. betrogen
apuverbi haben

betrügen

  1. pettää, huijata
  2. pettää jotakuta, olla uskoton (puolisolleen)

Etymologia muokkaa

be- + trügen

Liittyvät sanat muokkaa

Johdokset muokkaa

Aiheesta muualla muokkaa

Verbi muokkaa

betrügen

  1. (taivutusmuoto) konjunktiivin imperfektin monikon 1. persoonan muoto verbistä betragen
  2. (taivutusmuoto) konjunktiivin imperfektin monikon 3. persoonan muoto verbistä betragen