ermächtigen
Saksa muokkaa
Verbi muokkaa
Taivutus[luo] | |
---|---|
ind. prees. y. 2. p. | ermächtigst |
ind. prees. y. 3. p. | ermächtigt |
ind. imperf. y. 3. p. | ermächtigte |
part. perf. | ermächtigt |
apuverbi | haben |
ermächtigen
- jemanden (a) ermächtigen, zu + inf. valtuuttaa jk tekemään jtak
Etymologia muokkaa
johdos adjektiivista mächtig