plicatus
Latina muokkaa
Verbi muokkaa
plicātus m., plicāta f., plicātum n.
- (taivutusmuoto) partisiipin perfekti verbistä plicō
Taivutus
yksikkö | monikko | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | |
nominatiivi | plicātus | plicāta | plicātum | nominatiivi | plicātī | plicātae | plicāta | |
akkusatiivi | plicātum | plicātam | plicātum | akkusatiivi | plicātōs | plicātās | plicāta | |
genetiivi | plicātī | plicātae | plicātī | genetiivi | plicātōrum | plicātārum | plicātōrum | |
datiivi | plicātō | plicātae | plicātō | datiivi | plicātīs | plicātīs | plicātīs | |
ablatiivi | plicātō | plicātā | plicātō | ablatiivi | plicātīs | plicātīs | plicātīs |