Ruotsi muokkaa

Substantiivi muokkaa

pojke yl. (2) (yks. määr. pojken[luo], mon. epämäär. pojkar[luo], mon. määr. pojkarna[luo])

  1. poika

Etymologia muokkaa

vanha laina suomen sanasta poika. Käytetty jo 1400-luvulla muodossa pøyca. (Gösta Bergman: Ord med historia.)

Liittyvät sanat muokkaa

Yhdyssanat muokkaa

Aiheesta muualla muokkaa

  • pojke Svenska Akademiens ordbokissa SAOBissa (ruotsiksi)