Englanti muokkaa

Substantiivi muokkaa

requisition (monikko requisitions)

  1. määräys, pyyntö, anomus
  2. pakkoluovutus

Liittyvät sanat muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus
ind. prees. y. 3. p. requisitions
part. prees. requisitioning
imp. & part. perf. requisitioned

requisition

  1. määrätä luovutettavaksi, takavarikoida, ottaa (yl. armeijan käyttöön)
    The Germans came to requisition my grandfather's horse. (WW2 People's War, BBC)
    The Guinea-Bissau Government has protested strongly after the United Nations accused it of illegally requisitioning food aid. (bbc.co.uk)