Liite:Verbitaivutus/espanja/incriminar


Nominaalimuodot
infinitiivi incriminar
gerundi incriminando [luo]
partisiipin perfekti incriminado [luo]
Persoonamuodot
Indikatiivi
preesens imperfekti preteriti futuuri
persoona muoto persoona muoto persoona muoto persoona muoto
(yo) incrimino[luo] (yo) incriminaba [luo] (yo) incriminé [luo] (yo) incriminaré [luo]
(tú)
(vos)
incriminas[luo]
incriminás [luo]
(tú) incriminabas [luo] (tú) incriminaste [luo] (tú) incriminarás [luo]
(él/ella) incrimina [luo] (él/ella) incriminaba (él/ella) incriminó[luo] (él/ella) incriminará [luo]
(nosotr|os, -as) incriminamos [luo] (nosotr|os, -as) incriminábamos [luo] (nosotr|os, -as) incriminamos (nosotr|os, -as) incriminaremos [luo]
(vosotr|os, -as) incrimináis [luo] (vosotr|os, -as) incriminabais [luo] (vosotr|os, -as) incriminasteis [luo] (vosotr|os, -as) incriminaréis [luo]
(ell|os, -as) incriminan [luo] (ell|os, -as) incriminaban [luo] (ell|os, -as) incriminaron [luo] (ell|os, -as) incriminarán [luo]
perfekti pluskvamperfekti yhdistetty preteriti yhdistetty futuuri
persoona muoto persoona muoto persoona muoto persoona muoto
(yo) he incriminado (yo) había incriminado (yo) hube incriminado (yo) habré incriminado
(tú) has incriminado (tú) habías incriminado (tú) hubiste incriminado (tú) habrás incriminado
(él/ella) ha incriminado (él/ella) había incriminado (él/ella) hubo incriminado (él/ella) habrá incriminado
(nosotr|os, -as) hemos incriminado (nosotr|os, -as) habíamos incriminado (nosotr|os, -as) hubimos incriminado (nosotr|os, -as) habremos incriminado
(vosotr|os, -as) habéis incriminado (vosotr|os, -as) habíais incriminado (vosotr|os, -as) hubisteis incriminado (vosotr|os, -as) habréis incriminado
(ell|os, -as) han incriminado (ell|os, -as) habían incriminado (ell|os, -as) hubieron incriminado (ell|os, -as) habrán incriminado
Subjunktiivi
preesens imperfekti futuuri
persoona muoto persoona muoto persoona muoto
(yo) incrimine [luo] (yo) incriminara [luo], incriminase [luo] (yo) incriminare [luo]
(tú)
(vos)
incrimines [luo]
incriminés [luo]
(tú) incriminaras [luo], incriminases [luo] (tú) incriminares [luo]
(él/ella) incrimine (él/ella) incriminara, incriminase (él/ella) incriminare
(nosotr|os, -as) incriminemos [luo] (nosotr|os, -as) incrimináramos [luo], incriminásemos [luo] (nosotr|os, -as) incrimináremos [luo]
(vosotr|os, -as) incriminéis [luo] (vosotr|os, -as) incriminarais [luo], incriminaseis [luo] (vosotr|os, -as) incriminareis [luo]
(ell|os, -as) incriminen [luo] (ell|os, -as) incriminaran [luo], incriminasen [luo] (ell|os, -as) incriminaren [luo]
perfekti pluskvamperfekti yhdistetty futuuri
persoona muoto persoona muoto persoona muoto
(yo) haya incriminado (yo) hubiera incriminado, hubiese incriminado (yo) hubiere incriminado
(tú)
(vos)
hayas incriminado
hayás incriminado
(tú) hubieras incriminado, hubieses incriminado (tú) hubieres incriminado
(él/ella) haya incriminado (él/ella) hubiera incriminado, hubiese incriminado (él/ella) hubiere incriminado
(nosotr|os, -as) hayamos incriminado (nosotr|os, -as) hubiéramos incriminado, hubiésemos incriminado (nosotr|os, -as) hubiéremos incriminado
(vosotr|os, -as) hayáis incriminado (vosotr|os, -as) hubierais incriminado, hubieseis incriminado (vosotr|os, -as) hubiereis incriminado
(ell|os, -as) hayan incriminado (ell|os, -as) hubieran incriminado, hubiesen incriminado (ell|os, -as) hubieren incriminado
Konditionaali
preesens perfekti
persoona persoona
(yo) incriminaría [luo] (yo) habría incriminado
(tú) incriminarías [luo] (tú) habrías incriminado
(él/ella) incriminaría (él/ella) habría incriminado
(nosotr|os, -as) incriminaríamos [luo] (nosotr|os, -as) habríamos incriminado
(vosotr|os, -as) incriminaríais [luo] (vosotr|os, -as) habríais incriminado
(ell|os, -as) incriminarían [luo] (ell|os, -as) habrían incriminado
Imperatiivi
preesens
persoona myönteinen kielteinen
(yo)
(tú)
(vos)
incrimina
incriminá [luo]
no incrimines
(él/ella) incrimine no incrimine
(nosotr|os, -as) incriminemos no incriminemos
(vosotr|os, -as) incriminad [luo] no incriminéis
(ellos|os, -as) incriminen no incriminen