Liite:Verbitaivutus/saksa/vorhaben

Nominaalimuodot
infinitiivi vorhaben
partisiipin preesens vorhabend[luo]
partisiipin perfekti vorgehabt
apuverbi haben
Persoonamuodot
indikatiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. päälauseessa: habe vor
sivulauseessa: vorhabe
päälauseessa: haben vor
sivulauseessa: vorhaben
1. päälauseessa: hatte vor
sivulauseessa: vorhatte
päälauseessa: hatten vor
sivulauseessa: vorhatten
1. haben vorgehabt haben vorgehabt 1. hatte vorgehabt hatten vorgehabt
2. päälauseessa: hast vor
sivulauseessa: vorhast
päälauseessa: habt vor
sivulauseessa: vorhabt
2. päälauseessa: hattest vor
sivulauseessa: vorhattest
päälauseessa: hattet vor
sivulauseessa: vorhattet
2. hast vorgehabt habt vorgehabt 2. hattest vorgehabt hattet vorgehabt
3. päälauseessa: hat vor
sivulauseessa: vorhat
päälauseessa: haben vor
sivulauseessa: vorhaben
3. päälauseessa: hatte vor
sivulauseessa: vorhatte
päälauseessa: hatten vor
sivulauseessa: vorhatten
3. hat vorgehabt haben vorgehabt 3. hatte vorgehabt hatten vorgehabt
konjunktiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. päälauseessa: habe vor
sivulauseessa: vorhabe
päälauseessa: haben vor
sivulauseessa: vorhaben
1. päälauseessa: hätte vor
sivulauseessa: vorhätte
päälauseessa: hätten vor
sivulauseessa: vorhätten
1. habe vorgehabt haben vorgehabt 1. hätte vorgehabt hätten vorgehabt
2. päälauseessa: habest vor
sivulauseessa: vorhabest
päälauseessa: habet vor
sivulauseessa: vorhabet
2. päälauseessa: hättest vor
sivulauseessa: vorhättest
päälauseessa: hättet vor
sivulauseessa: vorhättet
2. habest vorgehabt habet vorgehabt 2. hättest vorgehabt hättet vorgehabt
3. päälauseessa: habe vor
sivulauseessa: vorhabe
päälauseessa: haben vor
sivulauseessa: vorhaben
3. päälauseessa: hätte vor
sivulauseessa: vorhätte
päälauseessa: hätten vor
sivulauseessa: vorhätten
3. habe vorgehabt haben vorgehabt 3. hätte vorgehabt hätten vorgehabt
imperatiivi
pers. yks. mon.
1. haben wir vor
2. hab(e) vor (epämuodollinen)
haben Sie vor (muodollinen)
habt vor (epämuodollinen)
haben Sie vor (muodollinen)
3. habe er/sie/es vor haben sie vor