jumalatar
Suomi muokkaa
Substantiivi muokkaa
- naispuolinen jumala monijumalaisuudessa
Ääntäminen muokkaa
- IPA: /ˈjumɑˌlɑt̪ɑr/
- tavutus: ju‧ma‧la‧tar
Taivutus muokkaa
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | jumalatar | jumalattaret |
genetiivi | jumalattaren | jumalatarten jumalattarien |
partitiivi | jumalatarta | jumalattaria |
akkusatiivi | jumalatar; jumalattaren |
jumalattaret |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | jumalattaressa | jumalattarissa |
elatiivi | jumalattaresta | jumalattarista |
illatiivi | jumalattareen | jumalattariin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | jumalattarella | jumalattarilla |
ablatiivi | jumalattarelta | jumalattarilta |
allatiivi | jumalattarelle | jumalattarille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | jumalattarena (jumalatarna) |
jumalattarina |
translatiivi | jumalattareksi | jumalattariksi |
abessiivi | jumalattaretta | jumalattaritta |
instruktiivi | – | jumalattarin |
komitatiivi | – | jumalattarine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | jumalattare- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
jumalatar- |
Käännökset muokkaa
1. naispuolinen jumala
Aiheesta muualla muokkaa
- jumalatar Kielitoimiston sanakirjassa
Viro muokkaa
Substantiivi muokkaa
jumalatar (gen jumalatari, part jumalatari)