Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. erhörst
ind. prees. y. 3. p. erhört
ind. imperf. y. 3. p. erhörte
part. perf. erhört
apuverbi haben

erhören

  1. (ylätyyliä) kuulla (jotakin pyytävää)
    Gott hat ihn erhört.
    Jumala on kuullut hänet/hänen pyyntönsä.

Etymologia muokkaa

er- + hören