formen
- (taivutusmuoto) indikatiivin monikon 3. persoonan preesens verbistä formar
- (taivutusmuoto) subjunktiivin monikon 3. persoonan preesens verbistä formar
formen
- (taivutusmuoto) indikatiivin preesensin monikon 3. persoonan muoto verbistä formar
formen
- (taivutusmuoto) yksikön määräinen muoto sanasta form
Taivutus[luo] |
ind. prees. y. 2. p. | formst |
ind. prees. y. 3. p. | formt |
ind. imperf. y. 3. p. | formte |
part. perf. | geformt |
apuverbi | haben |
formen
- muotoilla
-
- IPA: [ˈfɔʁmən]
-
- tavutus: for‧men
formen
- (taivutusmuoto) yksikön määräinen muoto sanasta form