Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus
ind. prees. y. 3. p. vergreift
ind. imperf. y. 3. p. vergriff
part. perf. vergriffen
apuverbi haben

vergreifen

  1. refl.: sich (a) vergreifen erehtyä, osua harhaan; lipsahtaa
  2. refl.: sich (a) an einem Ding vergreifen näpistää, varastaa
  3. refl.: sich (a) an einem Ding vergreifen pahoinpidellä

Etymologia muokkaa

ver- + greifen