Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. verklärst
ind. prees. y. 3. p. verklärt
ind. imperf. y. 3. p. verklärte
part. perf. verklärt
apuverbi haben

verklären

  1. kaunistella

Etymologia muokkaa

ver- + klären