Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. spiegelst wider
ind. prees. y. 3. p. spiegelt wider
ind. imperf. y. 3. p. spiegelte wider
part. perf. widergespiegelt
apuverbi haben

wider|spiegeln

  1. kuvastaa, ilmentää
  2. refl.: sich (a) widerspiegeln ilmetä, kuvastua

Etymologia muokkaa

wider- + spiegeln