Suomi muokkaa

Substantiivi muokkaa

diplomaatti (5-C)

  1. valtion virallinen edustaja ulkomailla

Ääntäminen muokkaa

  • IPA: [ˈdiplo̞ˌmɑːt̪ːi]

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi diplomaatti diplomaatit
genetiivi diplomaatin diplomaattien
(diplomaattein)
partitiivi diplomaattia diplomaatteja
akkusatiivi diplomaatti;
diplomaatin
diplomaatit
sisäpaikallissijat
inessiivi diplomaatissa diplomaateissa
elatiivi diplomaatista diplomaateista
illatiivi diplomaattiin diplomaatteihin
ulkopaikallissijat
adessiivi diplomaatilla diplomaateilla
ablatiivi diplomaatilta diplomaateilta
allatiivi diplomaatille diplomaateille
muut sijamuodot
essiivi diplomaattina diplomaatteina
translatiivi diplomaatiksi diplomaateiksi
abessiivi diplomaatitta diplomaateitta
instruktiivi diplomaatein
komitatiivi diplomaatteine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo diplomaati-
vahva vartalo diplomaatti-
konsonantti-
vartalo
-

Käännökset muokkaa

Liittyvät sanat muokkaa

Yhdyssanat muokkaa

diplomaattiedustus, diplomaattikunta, diplomaattipassi, diplomaattiposti, diplomaattisuhteet

Aiheesta muualla muokkaa