Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. erholst
ind. prees. y. 3. p. erholt
ind. imperf. y. 3. p. erholte
part. perf. erholt
apuverbi haben

erholen

  1. refl.: sich (a) erholen toipua (sairaudesta, järkytyksestä), levätä, rentoutua
  2. refl.: sich (a) erholen elpyä (esim. taloudesta)

Etymologia muokkaa

er- + holen