Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. erhellst
ind. prees. y. 3. p. erhellt
ind. imperf. y. 3. p. erhellte
part. perf. erhellt
apuverbi haben

erhellen

  1. kirkastaa, valaista
  2. refl.: sich (a) erhellen kirkastua
  3. yksipersoonainen: es erhellt aus (d) ilmetä jstak, käydä ilmi jstak
    Daraus erhellt, dass...
    Siitä ilmenee, että...

Etymologia muokkaa

er- + hell + -en