Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. erwehrst
ind. prees. y. 3. p. erwehrt
ind. imperf. y. 3. p. erwehrte
part. perf. erwehrt
apuverbi haben

erwehren

  1. refl.: sich (a) eines Dinges erwehren välttyä jltk, karttaa jtk, puolustautua jltk

Etymologia muokkaa

er- + wehren