finiturus
Latina muokkaa
Verbi muokkaa
fīnītūrus m., fīnītūra f., fīnītūrum n.
- (taivutusmuoto) partisiipin futuuri verbistä fīniō
Taivutus
yksikkö | monikko | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | |
nominatiivi | fīnītūrus | fīnītūra | fīnītūrum | nominatiivi | fīnītūrī | fīnītūrae | fīnītūra | |
akkusatiivi | fīnītūrum | fīnītūram | fīnītūrum | akkusatiivi | fīnītūrōs | fīnītūrās | fīnītūra | |
genetiivi | fīnītūrī | fīnītūrae | fīnītūrī | genetiivi | fīnītūrōrum | fīnītūrārum | fīnītūrōrum | |
datiivi | fīnītūrō | fīnītūrae | fīnītūrō | datiivi | fīnītūrīs | fīnītūrīs | fīnītūrīs | |
ablatiivi | fīnītūrō | fīnītūrā | fīnītūrō | ablatiivi | fīnītūrīs | fīnītūrīs | fīnītūrīs |