hund hunden, hunder, hundene / hunden, hundar, hundane
hund yl. (2) (yks. määr. hunden[luo], mon. epämäär. hundar[luo], mon. määr. hundarna[luo])
blodhund, draghund, fågelhund, fårhund, grythund, hynda, hundvalp, jakthund, kamphund, knähund, krigshund, ledarhund, polishund, rashund, sällskapshund, tik, vakthund, vallhund, valp, vinthund
hund yl. (yks. määr. hunden[luo], mon. epämäär. hunde[luo], mon. määr. hundene[luo])