illaturus
Latina
muokkaaVerbi
muokkaaillātūrus m., illātūra f., illātūrum n.
- (taivutusmuoto) partisiipin futuuri verbistä īnferō
Taivutus
yksikkö | monikko | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | sijamuoto | maskuliini | feminiini | neutri | |
nominatiivi | illātūrus | illātūra | illātūrum | nominatiivi | illātūrī | illātūrae | illātūra | |
akkusatiivi | illātūrum | illātūram | illātūrum | akkusatiivi | illātūrōs | illātūrās | illātūra | |
genetiivi | illātūrī | illātūrae | illātūrī | genetiivi | illātūrōrum | illātūrārum | illātūrōrum | |
datiivi | illātūrō | illātūrae | illātūrō | datiivi | illātūrīs | illātūrīs | illātūrīs | |
ablatiivi | illātūrō | illātūrā | illātūrō | ablatiivi | illātūrīs | illātūrīs | illātūrīs |