nabrać
Puola
muokkaaVerbi
muokkaanabrać (perfektiivinen) (imperfektiivinen nabierać)
- kauhaista (mitä: + genetiivi)
- Po drodze nabrała do fartucha suchych szczap. (wsjp.pl)
- Kulkiessaan hän kauhaisi esiliinaansa kuivia halkoja.
- Po drodze nabrała do fartucha suchych szczap. (wsjp.pl)
- saada (alkaa omata jotain piirrettä) (mitä: + genetiivi)
- To opowieść o młodej kobiecie, która długo wolała być kimś innym, aż w końcu nabrała odwagi do bycia sobą [--]. (kulturalnysklep.pl)
- Tämä on kertomus nuoresta naisesta, joka halusi pitkään olla joku muu, kunnes lopulta sai rohkeutta olla oma itsensä [--].
- To opowieść o młodej kobiecie, która długo wolała być kimś innym, aż w końcu nabrała odwagi do bycia sobą [--]. (kulturalnysklep.pl)
- (refleksiivinen; się) (puhekieltä) tulla höynäytetyksi