vânt

Katso myös: vant, vänt

Romania

Substantiivi

genetiivi/datiivi
yksikkö	unui vânt
määräinen	vântului
monikko	unor vânturi
määräinen	vânturilor

vânt n. (määräinen: vântul, monikko: vânturi, määräinen: vânturile)

1. tuuli

Etymologia

• latinan ventus