Islanti muokkaa

Substantiivi muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
epämääräinen määräinen epämääräinen määräinen
nominatiivi borg borgin borgir borgirnar
akkusatiivi borg borgina borgir borgirnar
datiivi borg borginni borgum borgunum
genetiivi borgar borgarinnar borga borganna

borg f.

  1. kaupunki
  2. linna

Ruotsi muokkaa

Substantiivi muokkaa

borg yl. (2) (yks. määr. borgen[luo], mon. epämäär. borgar [luo], mon. määr. borgarna [luo])

  1. linna, linnoitus

Liittyvät sanat muokkaa

Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

borg

  1. (taivutusmuoto) imperatiivin yksikön 2. persoonan muoto verbistä borgen