Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. entartest
ind. prees. y. 3. p. entartet
ind. imperf. y. 3. p. entartete
part. perf. entartet
apuverbi haben

entarten

  1. refl.: sich (a) entarten degeneroitua

Etymologia muokkaa

ent- + Art + -en