Saksa muokkaa

Verbi muokkaa

Taivutus
ind. prees. y. 2. p. ergehst
ind. prees. y. 3. p. ergeht
ind. imperf. y. 3. p. erging
part. perf. ergangen
apuverbi sein, haben

ergehen

  1. (+ ist) yksipersoonainen: es ergeht (d) mennä jklla, käydä jkn
    Uns ist es schlecht ergangen.
    Meidän kävi huonosti.
  2. über sich (a) ~ lassen sietää, kestää, suvaita
    Ich werde diese Betrügerei über mich nicht ergehen lassen!
    En aio suvaita tätä petturuutta!
  3. (+ hat) refl.: sich (a) in einem Ding ergehen puhua pitkään jstk, jaaritella jstk, lörpötellä jstk

Etymologia muokkaa

er- + gehen