Liite:Verbitaivutus/saksa/erringen

Nominaalimuodot
infinitiivi erringen
partisiipin preesens erringend [luo]
partisiipin perfekti errungen[luo]
apuverbi haben
Persoonamuodot
indikatiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. erringe [luo] erringen 1. errang [luo] errangen [luo] 1. haben errungen haben errungen 1. hatte errungen hatten errungen
2. erringst [luo] erringt 2. errangst [luo] errangt [luo] 2. hast errungen habt errungen 2. hattest errungen hattet errungen
3. erringt [luo] erringen 3. errang errangen 3. hat errungen haben errungen 3. hatte errungen hatten errungen
konjunktiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. erringe erringen 1. erränge [luo] errängen [luo] 1. habe errungen haben errungen 1. hätte errungen hätten errungen
2. erringest [luo] erringet [luo] 2. errängest [luo] erränget [luo] 2. habest errungen habet errungen 2. hättest errungen hättet errungen
3. erringe erringen 3. erränge errängen 3. habe errungen haben errungen 3. hätte errungen hätten errungen
imperatiivi
pers. yks. mon.
1. erringen wir
2. erring(e)[luo] (epämuodollinen)
erringen Sie (muodollinen)
erringt (epämuodollinen)
erringen Sie (muodollinen)
3. erringe er/sie/es erringen sie