halvaannuttava

  1. (taivutusmuoto) passiivin partisiipin preesens verbistä halvaantua

Taivutus

Taivutus 
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi halvaannuttava halvaannuttavat
genetiivi halvaannuttavan halvaannuttavien
(halvaannuttavain)
partitiivi halvaannuttavaa halvaannuttavia
akkusatiivi halvaannuttava; halvaannuttavan halvaannuttavat
sisäpaikallissijat
inessiivi halvaannuttavassa halvaannuttavissa
elatiivi halvaannuttavasta halvaannuttavista
illatiivi halvaannuttavaan halvaannuttaviin
ulkopaikallissijat
adessiivi halvaannuttavalla halvaannuttavilla
ablatiivi halvaannuttavalta halvaannuttavilta
allatiivi halvaannuttavalle halvaannuttaville
muut sijamuodot
essiivi halvaannuttavana halvaannuttavina
translatiivi halvaannuttavaksi halvaannuttaviksi
abessiivi halvaannuttavatta halvaannuttavitta
instruktiivi halvaannuttavin
komitatiivi halvaannuttavine

halvaannuttava

  1. (taivutusmuoto) aktiivin partisiipin preesens verbistä halvaannuttaa

Taivutus

Taivutus 
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi halvaannuttava halvaannuttavat
genetiivi halvaannuttavan halvaannuttavien
(halvaannuttavain)
partitiivi halvaannuttavaa halvaannuttavia
akkusatiivi halvaannuttava; halvaannuttavan halvaannuttavat
sisäpaikallissijat
inessiivi halvaannuttavassa halvaannuttavissa
elatiivi halvaannuttavasta halvaannuttavista
illatiivi halvaannuttavaan halvaannuttaviin
ulkopaikallissijat
adessiivi halvaannuttavalla halvaannuttavilla
ablatiivi halvaannuttavalta halvaannuttavilta
allatiivi halvaannuttavalle halvaannuttaville
muut sijamuodot
essiivi halvaannuttavana halvaannuttavina
translatiivi halvaannuttavaksi halvaannuttaviksi
abessiivi halvaannuttavatta halvaannuttavitta
instruktiivi halvaannuttavin
komitatiivi halvaannuttavine