obučiti

Kroaatti

obùčiti (yks. 1. òbučīm) (perfektiivinen) (imperfektiivinen obučávati)

Verbin obučiti taivutus

Infinitiivi	Preteritin adverbi	Gerundi
obučiti	obučivši	–

Aikamuoto	Yksikkö			Monikko
Aikamuoto	1. pers.	2. pers.	3. pers.	1. pers.	2. pers.	3. pers.
Preesens	obučim	obučiš	obuči	obučimo	obučite	obuče
Aoristi	obučih	obuči		obučismo	obučiste	obučiše
Imperatiivi	–	obuči	–	obučimo	obučite	–
Aktiivin partisiipin perfekti	obučio m. obučila f. obučilo n.			obučili m. obučile f. obučila n.
Passiivin partisiipin perfekti	obučen m. obučena f. obučeno n.			obučeni m. obučene f. obučena n.