Suomi muokkaa

Verbi muokkaa

uhrautuva

  1. (taivutusmuoto) aktiivin partisiipin preesens verbistä uhrautua

Taivutus

Taivutus 
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi uhrautuva uhrautuvat
genetiivi uhrautuvan uhrautuvien
(uhrautuvain)
partitiivi uhrautuvaa uhrautuvia
akkusatiivi uhrautuva; uhrautuvan uhrautuvat
sisäpaikallissijat
inessiivi uhrautuvassa uhrautuvissa
elatiivi uhrautuvasta uhrautuvista
illatiivi uhrautuvaan uhrautuviin
ulkopaikallissijat
adessiivi uhrautuvalla uhrautuvilla
ablatiivi uhrautuvalta uhrautuvilta
allatiivi uhrautuvalle uhrautuville
muut sijamuodot
essiivi uhrautuvana uhrautuvina
translatiivi uhrautuvaksi uhrautuviksi
abessiivi uhrautuvatta uhrautuvitta
instruktiivi uhrautuvin
komitatiivi uhrautuvine

Aiheesta muualla muokkaa