Suomi muokkaa

Verbi muokkaa

heiluttava

  1. (taivutusmuoto) passiivin partisiipin preesens verbistä heilua

Taivutus

Taivutus 
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi heiluttava heiluttavat
genetiivi heiluttavan heiluttavien
(heiluttavain)
partitiivi heiluttavaa heiluttavia
akkusatiivi heiluttava; heiluttavan heiluttavat
sisäpaikallissijat
inessiivi heiluttavassa heiluttavissa
elatiivi heiluttavasta heiluttavista
illatiivi heiluttavaan heiluttaviin
ulkopaikallissijat
adessiivi heiluttavalla heiluttavilla
ablatiivi heiluttavalta heiluttavilta
allatiivi heiluttavalle heiluttaville
muut sijamuodot
essiivi heiluttavana heiluttavina
translatiivi heiluttavaksi heiluttaviksi
abessiivi heiluttavatta heiluttavitta
instruktiivi heiluttavin
komitatiivi heiluttavine

Verbi muokkaa

heiluttava

  1. (taivutusmuoto) aktiivin partisiipin preesens verbistä heiluttaa

Taivutus

Taivutus 
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi heiluttava heiluttavat
genetiivi heiluttavan heiluttavien
(heiluttavain)
partitiivi heiluttavaa heiluttavia
akkusatiivi heiluttava; heiluttavan heiluttavat
sisäpaikallissijat
inessiivi heiluttavassa heiluttavissa
elatiivi heiluttavasta heiluttavista
illatiivi heiluttavaan heiluttaviin
ulkopaikallissijat
adessiivi heiluttavalla heiluttavilla
ablatiivi heiluttavalta heiluttavilta
allatiivi heiluttavalle heiluttaville
muut sijamuodot
essiivi heiluttavana heiluttavina
translatiivi heiluttavaksi heiluttaviksi
abessiivi heiluttavatta heiluttavitta
instruktiivi heiluttavin
komitatiivi heiluttavine