Suomi muokkaa

Substantiivi muokkaa

herttuatar (32-C)

  1. herttuan puoliso; nainen, jolla on herttuan aatelisarvo

Ääntäminen muokkaa

  • IPA: /ˈhertːuɑtɑr/

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi herttuatar herttuattaret
genetiivi herttuattaren herttuatarten
herttuattarien
partitiivi herttuatarta herttuattaria
akkusatiivi herttuatar;
herttuattaren
herttuattaret
sisäpaikallissijat
inessiivi herttuattaressa herttuattarissa
elatiivi herttuattaresta herttuattarista
illatiivi herttuattareen herttuattariin
ulkopaikallissijat
adessiivi herttuattarella herttuattarilla
ablatiivi herttuattarelta herttuattarilta
allatiivi herttuattarelle herttuattarille
muut sijamuodot
essiivi herttuattarena
(herttuatarna)
herttuattarina
translatiivi herttuattareksi herttuattariksi
abessiivi herttuattaretta herttuattaritta
instruktiivi herttuattarin
komitatiivi herttuattarine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo herttuattare-
heikko vartalo -
vahva vartalo -
konsonantti-
vartalo
herttuatar-

Etymologia muokkaa

Käännökset muokkaa

Liittyvät sanat muokkaa

Yhdyssanat muokkaa

Aiheesta muualla muokkaa