Suomi muokkaa

Substantiivi muokkaa

koordinointi (5-J)

  1. koordinoiminen

Ääntäminen muokkaa

  • IPA: /ˈkoːrdiˌnoi̯nt̪i/
  • tavutus: koor‧di‧noin‧ti

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi koordinointi koordinoinnit
genetiivi koordinoinnin koordinointien
(koordinointein)
partitiivi koordinointia koordinointeja
akkusatiivi koordinointi;
koordinoinnin
koordinoinnit
sisäpaikallissijat
inessiivi koordinoinnissa koordinoinneissa
elatiivi koordinoinnista koordinoinneista
illatiivi koordinointiin koordinointeihin
ulkopaikallissijat
adessiivi koordinoinnilla koordinoinneilla
ablatiivi koordinoinnilta koordinoinneilta
allatiivi koordinoinnille koordinoinneille
muut sijamuodot
essiivi koordinointina koordinointeina
translatiivi koordinoinniksi koordinoinneiksi
abessiivi koordinoinnitta koordinoinneitta
instruktiivi koordinoinnein
komitatiivi koordinointeine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo koordinoinni-
vahva vartalo koordinointi-
konsonantti-
vartalo
-

Käännökset muokkaa

Aiheesta muualla muokkaa