Suomi muokkaa

Substantiivi muokkaa

talvehtija (12)

  1. eliö, joka talvehtii

Ääntäminen muokkaa

  • IPA: /ˈt̪ɑlʋehˌt̪ijɑ/
  • tavutus: tal‧veh‧ti‧ja

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi talvehtija talvehtijat
genetiivi talvehtijan talvehtijoiden
talvehtijoitten
(talvehtijain)
partitiivi talvehtijaa talvehtijoita
akkusatiivi talvehtija;
talvehtijan
talvehtijat
sisäpaikallissijat
inessiivi talvehtijassa talvehtijoissa
elatiivi talvehtijasta talvehtijoista
illatiivi talvehtijaan talvehtijoihin
ulkopaikallissijat
adessiivi talvehtijalla talvehtijoilla
ablatiivi talvehtijalta talvehtijoilta
allatiivi talvehtijalle talvehtijoille
muut sijamuodot
essiivi talvehtijana talvehtijoina
translatiivi talvehtijaksi talvehtijoiksi
abessiivi talvehtijatta talvehtijoitta
instruktiivi talvehtijoin
komitatiivi talvehtijoine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo talvehtija-
heikko vartalo -
vahva vartalo -
konsonantti-
vartalo
-

Etymologia muokkaa

johdos verbistä talvehtia

Käännökset muokkaa

Liittyvät sanat muokkaa

Yhdyssanat muokkaa

ilmitalvehtija, matalatalvehtija, piilotalvehtija, siementalvehtija

Aiheesta muualla muokkaa