viheriöitseminen
Suomi muokkaa
Substantiivi muokkaa
viheriöitseminen (38)
- (vanhahtava) teonnimi verbistä viheriöidä
Taivutus muokkaa
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | viheriöitseminen | viheriöitsemiset |
genetiivi | viheriöitsemisen | viheriöitsemisten viheriöitsemisien |
partitiivi | viheriöitsemistä | viheriöitsemisiä |
akkusatiivi | viheriöitseminen; viheriöitsemisen |
viheriöitsemiset |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | viheriöitsemisessä | viheriöitsemisissä |
elatiivi | viheriöitsemisestä | viheriöitsemisistä |
illatiivi | viheriöitsemiseen | viheriöitsemisiin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | viheriöitsemisellä | viheriöitsemisillä |
ablatiivi | viheriöitsemiseltä | viheriöitsemisiltä |
allatiivi | viheriöitsemiselle | viheriöitsemisille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | viheriöitsemisenä (viheriöitsemisnä) |
viheriöitsemisinä |
translatiivi | viheriöitsemiseksi | viheriöitsemisiksi |
abessiivi | viheriöitsemisettä | viheriöitsemisittä |
instruktiivi | – | viheriöitsemisin |
komitatiivi | – | viheriöitsemisine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | viheriöitsemise- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
viheriöitsemis- |