Suomi muokkaa

Substantiivi muokkaa

lukema (10)

  1. mittarin tms. osoittama luku

Ääntäminen muokkaa

  • IPA: /ˈlukemɑ/
  • tavutus: lu‧ke‧ma

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi lukema lukemat
genetiivi lukeman lukemien
(lukemain)
partitiivi lukemaa lukemia
akkusatiivi lukema;
lukeman
lukemat
sisäpaikallissijat
inessiivi lukemassa lukemissa
elatiivi lukemasta lukemista
illatiivi lukemaan lukemiin
ulkopaikallissijat
adessiivi lukemalla lukemilla
ablatiivi lukemalta lukemilta
allatiivi lukemalle lukemille
muut sijamuodot
essiivi lukemana lukemina
translatiivi lukemaksi lukemiksi
abessiivi lukematta lukemitta
instruktiivi lukemin
komitatiivi lukemine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo lukema-
heikko vartalo -
vahva vartalo -
konsonantti-
vartalo
-

Käännökset muokkaa

Liittyvät sanat muokkaa

Yhdyssanat muokkaa

hellelukema, huippulukema, kompassilukema, mittarilukema, pakkaslukema, peruslukema, pohjalukema

Verbi muokkaa

lukema

  1. (taivutusmuoto) agenttipartisiippi verbistä lukea

Taivutus muokkaa

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi lukema lukemat
genetiivi lukeman lukemien
(lukemain)
partitiivi lukemaa lukemia
akkusatiivi lukema;
lukeman
lukemat
sisäpaikallissijat
inessiivi lukemassa lukemissa
elatiivi lukemasta lukemista
illatiivi lukemaan lukemiin
ulkopaikallissijat
adessiivi lukemalla lukemilla
ablatiivi lukemalta lukemilta
allatiivi lukemalle lukemille
muut sijamuodot
essiivi lukemana lukemina
translatiivi lukemaksi lukemiksi
abessiivi lukematta lukemitta
instruktiivi lukemin
komitatiivi lukemine
vartalot
vokaalivartalo {{{vart.vok}}}
heikko vartalo {{{vart.heik}}}
vahva vartalo {{{vart.vah}}}
konsonantti-
vartalo
{{{vart.kons}}}